Św. Stanisław Kostka - urodził się w  1550 roku  w Rostkowie, jako syn kasztelana zakroczymskiego, Jana Kostki i Małgorzaty z Kryskich.  Od najwcześniejszych lat wzrastał w religijnej atmosferze rodzinnego domu. Wyróżniał się pobożnością, skromnością i umiarkowaniem. Odznaczał się też szczególnym nabożeństwem do Matki Bożej.

W czasie pobytu w Wiedniu ciężko zachorował, a powrót do zdrowia zawdzięczał cudownej interwencji Maryi. Ponieważ ojciec sprzeciwiał się jego wstąpieniu do zakonu, Stanisław udał się pieszo do Niemiec, a następnie do Rzymu. Tam poprosił o przyjęcie do Zakonu Ojców Jezuitów. Był wzorem zakonnika. Po krótkiej chorobie zmarł w wieku lat osiemnastu. Jego kult zrodził się natychmiast i spontanicznie.  Kościół ogłosił go błogosławionym w roku 1605, a świętym w roku 1726.  Jego relikwie spoczywają w kościele św. Andrzeja na Kwirynale w Rzymie.

Św. Stanisław Kostka został patronem Polski i Litwy, archidiecezji łódzkiej i warszawskiej, diecezji chełmińskiej i płockiej, Gniezna, Lublina, Lwowa, Poznania i Warszawy. Jest też patronem studentów oraz nowicjuszy jezuickich, polskiej młodzieży a także Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży (KSM).

za: Religia. Encyklopedia PWN