Święty Błażej  – biskup, męczennik, jeden z Czternastu Świętych Wspomożycieli, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego. Żył na przełomie III i IV wieku. Pochodził z rejonu Kapadocji w dzisiejszej Turcji. Jego życiorys znamy dzięki legendom, miedzy innymi dzięki opisowi zawartemu w Złotej legendzie Jakuba de Voragine.

Początkowo pracował jako lekarz, ale po śmierci biskupa Sebasty wierni wybrali Błażeja na swojego pasterza.  Za czasów panowania rzymskiego cesarza Licyniusza prześladującego chrześcijan biskup został aresztowany i osadzony w więzieniu. Poddano go torturom, a następnie ścięto. Jego postawa stała się symbolem pasterza, który cierpi i oddaje życie za swoje owce.

Świętego Błażeja uważa się m.in. za opiekuna gręplarzy, kamieniarzy oraz opiekuna zwierząt domowych. Biskup jest także zwyczajowo bardzo pomocny w chorobach gardła. To pamiątka cudu uzdrowienia chłopca dławiącego się rybią ością. W dniu Jego święta obchodzonego uroczyście 3 lutego święci się cienkie, skrzyżowane świecie zwane błażejkami, którymi następnie błogosławi się wiernych.  Błogosławiąc świece kapłan mówi: Dając świadectwo wiary św. Błażej, chwalebny biskup, zdobył palmę męczeństwa. Ty, Panie, udzieliłeś mu łaski leczenia choroby gardła, prosimy Cię, pobłogosław te świece, aby wszyscy wierzący przez wstawiennictwo św. Błażeja, zostali uwolnieni od chorób gardła i wszelkiego innego zła, i aby zawsze mogli Ci dziękować (...). Wcześniej w tym dniu świeciło się także chleb, wino i owoce.
Z kultem świętego związane są liczne miejsca przechowywania jego relikwii (m.in. Moguncja, Trewir, Lubeka, Dubrownik).