Święty Maksymilian Maria Kolbe – jego imię nadane przez rodziców brzmiało Rajmund.  Urodził się 8 stycznia 1894 roku w Zduńskiej Woli koło Łodzi, jako syn Juliusza Kolbego i Marianny z Dąbrowskich. Umiłowanie ojczyzny i ogromną religijność wyniósł z domu rodzinnego. Według legendy młodemu Rajmundowi ukazała się Matka Boska trzymająca dwie kory: czerwona oznaczającą męczeństwo oraz białą jako znak czystości.

Maria zapytała chłopca, czy chce je przyjąć, a on się zgodził. Wstąpił do zakonu franciszkanów i postanowił swe życie Maryi  Pannie. Studiował w Krakowie i Rzymie filozofię oraz teologię. Wykazywał także ogromne zdolności w naukach matematyczno – fizycznych.

W 1918 roku Kolbe otrzymał święcenia kapłańskie i dodał imię Maria. Postanowił zorganizować rodzaj bractwa chcącego poświecić się Bogu i Matce Boskiej.  Założył więc wśród swoich kolegów Rycerstwo Niepokalanej (Militia Immaculatae). W 1922 roku zaczął wydawać w Krakowie czasopismo „Rycerz Niepokalanej”. Następnie w roku 1927 w Teresinie pod Warszawą założył  klasztor Niepokalanów. Od roku 1938 Niepokalanów posiadał własną radiostację. Drugi klasztor Niepokalanów utworzony został w Japonii, w mieście Nagasaki.

Podczas drugiej wojny światowej polski Niepokalanów był miejscem schronienia wielu uchodźców wysiedlonych z Poznańskiego. W roku 1941 Maksymilian Maria Kolbe został aresztowany przez Niemców, a następnie umieszczony w obozie koncentracyjnym Oświęcim. Otrzymał obozowy numer 16670. W tym samym roku zginął śmiercią męczeńską oddając życie za innego współwięźnia, Franciszka Gajowniczka.

W 1971 roku papież Paweł VI dokonał uroczystej beatyfikacji Męczennika, następnie w  1982 roku Ojciec Święty Jan Paweł II dokonał Jego kanonizacji.

za: Religia. Encyklopedia PWN