Najważniejsza rocznica, którą dziś obchodzimy, jest związana z beatyfikację polskiego papieża. Oprócz tego wydarzenia, Jan Paweł II podczas swego pontyfikatu 1 maja opublikował dwa dokumenty, dokonał jednej beatyfikacji i wziął udział w jednym ze spotkań w ramach Wielkiego Jubileuszu Roku 2000.
1 maja 2011 roku podczas Mszy Świętej na Placu św. Piotra papież Benedykt XVI ogłosił swojego poprzednika błogosławionym i wyznaczył jego wspomnienie liturgiczne na 22 października. Na fasadzie Bazyliki św. Piotra odsłonięto portret Jana Pawła II, który został wykonany na podstawie zdjęcia zrobionego w 1995 roku przez polskiego fotografa, Grzegorza Gałązki.
W tym samym czasie wśród aplauzów ogromnej rzeszy wiernych do ołtarza zostały przyniesione relikwie nowego błogosławionego. Była to ampułka z krwią Jana Pawła II pobraną tuż przed jego śmiercią. Relikwiarz przyniosły dwie zakonnice: s. Tobiana, która pracowała w papieskim apartamencie i opiekowała się Ojcem Świętym w czasie jego choroby, oraz s. Marie Simon-Pierre, która została uzdrowiona za wstawiennictwem polskiego papieża.
W 1984 roku Jan Paweł II skierował do biskupów Kościoła list apostolski "Les grands mystères" w sprawie pokoju w Libanie.
3 lata później na Stadionie Olimpijskim w Monachium odbyła się beatyfikacja o. Ruperta Mayera SJ. Niemiecki jezuita był główną postacią katolickiego ruchu oporu w Trzeciej Rzeszy w stolicy Bawarii.
Z kolei datę 1 maja 1991 roku nosi ważna encyklika społeczna Jana Pawła II – Centessimus annus, ogłoszona w setną rocznicę encykliki Rerum novarum. Jest ona odpowiedzią Kościoła na zmiany społeczne, ekonomiczne i polityczne, jakie zaszły w Europie głównie po 1989 roku.
I wreszcie 1 maja 2000 roku, w liturgiczne wspomnienie św. Józefa Robotnika, miał miejsce Jubileusz Ludzi Pracy. Na spotkanie z Ojcem Świętym przybyło ok. 200 tys. osób z 45 krajów wszystkich kontynentów — przedstawicieli różnych środowisk świata pracy, bezrobotnych, emerytów, a także delegaci związków zawodowych, w tym również NSZZ Solidarność. Uroczystości odbyły się na wielkim placu w peryferyjnej dzielnicy Rzymu, Tor Vergata, gdzie zbudowano ołtarz z metalowych rur, przypominający ogromne rusztowanie i wznoszące się nad nim dźwigi w kształcie krzyży.